"Esto es lo que te gusta hacer, esto es lo que sabes hacer bien, hazlo hasta el límite y estarás satisfecho". Harry Wilson

martes, 10 de febrero de 2009

Sobresaliente.

Ya estamos de vuelta de nuestro periplo de fin de semana. Y la verdad es que como entrenador no se puede pedir mas. Todos los objetivos planteados se han cumplido y diria aun mas, superados! La sensación es entre rara y satisfecho, muy satisfecho. Rara porque no me acabo de acostumbrar a ser yo el responsable de gente que rinda tanto, ha costado tantos años llegar hasta aquí, que una vez llegado me siento raro, me siento raro que mis atletas sean protagonistas, que las feliciten en un sitio y otro, que nos llamen responsables para darnos la enhorabuena, que recibamos cartas de los estamentos con cada vez mas ayudas cubiertas. En fin, vamos hacia arriba y no puedo decir que mis atletas no tengan ayuda, mas bien al contrario! Otra cosa es la parte del entrenador. Con este nivel en otros deportes seria un profesional, en atletismo no, en atletismo sigo siendo el mismo entrenador poco reconocido económicamente que he sido siempre, que lástima! Si pudiera llegar a dedicarme a esto, que grande seria la oportunidad para que mis atletas fueran aun mejores!

Bueno, mis pronósticos hablaban de una MMP y de 3 medallas en campeonatos. Todo eso se ha cumplido y creo que se ha superado. El sábado en Zaragoza, lo que hizo Mary no tiene palabras, nunca creí que pudiera ser tan competitiva y correr ya de tu a tu con atletas internacionales, vaya marcón tan inesperado!!! Supera todas las expectativas que pudiera imaginar, ufff! Aún no lo he asimilado, y nos abre de par en par la opción de apostar fuerte en el campeonato de España absoluto dentro de 15 dias en Sevilla. Lo que significan esos 2 minutos, 8 segundos y 78 centésimas en esa pista y como se han conseguido solo unos pocos lo sabemos, y eso , por lo menos a mi, me produce un cierto escalofrío al pensar que puede obtener en verano en plena forma.

Al dia siguiente mas emociones por descubrir. Por un lado en Vilafranca pleno para las chicas en la final de los 800 metros del Campeonato de Catalunya de pista cubierta. De 6 finalistas 3 atletas del grupo. El resultado? Oro y plata! Que mas se puede pedir? La canija de la final también era nuestra, juvenil y ya finalista absoluta! El relevo está garantizado! Bravo por Elena, su primera medalla absoluta y bravo por Vicky y sus 16 añitos! Y por supuesto felicidades CAMPEONA! Tres carreras en 2 dias no es fácil de gestionar y lo hiciste muy bien!

Y en el Cros, en Canovelles campeonato catalán también. Bien por Judith, porque a pesar de los innumerables problemas que esta sufriendo lo intentó por todos los medios y cedió ante otra gran corredora, y además amiga. Bien por las dos! Y ánimo tia, volverás a recuperar aquel nivel que te hizo un dia soñar! Y también mi cadetillo por fin hizo una gran carrera!! Felicidades Adriá, ya era hora de ver algo con cara y ojos!!jejeje.

En fin, febrero es mes de exámenes y, aunque aun no ha acabado, para el de este fin de semana pasado solo puedo poneros un SOBRESALIENTE. FELICIDADES a todos, me siento orgulloso de poder entrenaros!


9 comentarios

NEMO dijo...

Y dices que no tienes equipo para emprender una aventura en solitario?. Con Mary se habren las puertas y con el resto de equipo lo consolidas. No tienes nada que perder y si muxo que ganar, tu mismo lo dices.... recibis felicitaciones ahí dindo vais, quien no dice que se os habran las puertas alli donde vais. Piensalo de verdad. Creo que aprediste muxo trabajando con un colega.

Amor sin más dijo...

Olé,olé y olé. Disfruta el momento.
Carpe vitam!!!




Vicente.

Quim Erta dijo...

Felicitats pels resultats. Us ho mereixeu!
En quant a la reflexió sobre els tècnics..... que vols que et digui que ja no sàpigues... Que els entrenadors som sempre l'eslavó menys reconegut d'aquesta cadena, i per desgràcia, em sembla que continuarem sent-ho, per molts/es medallistes que tinguem. Ni federacions, ni clubs, ni estaments, estan per la labor. Menys mal que ningú ens treurà la satisfacció de veure la il·lussió en les cares dels nostres atletes.

Felicitats!

del porvenir dijo...

Enhorabuena, a ver si llega el deseado pelotazo en San Pablo.
Vicente

Rafael dijo...

Felicidades¡¡¡¡,que siga la buena racha,se ve que tienen una gran calidad tus atletas y desde aqui las felicito,pero sin duda alguna tu magnifica labor seguro que tambien lo ha permitido,de nada sirve tener una buena materia prima si no hay una mano que le de forma.
Un saludo.

Andreu Novakosky dijo...

Gracias a todos!

"del porvenir" espero que seas testigo de ese "pelotazo", crucemos los dedos, jeje.

Quim gran blog el teu! Que sàpigues qu'has batejat a les noies tal com les vas nombrar el diumenge a Vilafranca; "ja estan aqui les NOIES DE NEGRE!"

Anónimo dijo...

Yin Yang, no se quien eres (aunque siempre estás con lo mismo) pero vamos, supongo que si ha estado con nostros, cuantos años Andreu? casi 30, no estará tan mal. En fin, ya es grandecito (y grandecitas) pa tomar sus propias decisiones. Soy directivo de su club y me considero amigo personal de Andreu, a parte de tener una excelente relación con la mayoría de atletas de su grupo.

Por supuesto añado mi felicitación al entrenador y sus pupilas, aunque a la mayoría ya lo haya hecho personalmente. Salut!

Andreu Novakosky dijo...

Paz please!

Disfrutemos del momento.
(mi compromiso y el de mis atletas esta mas que demostrado, no hay lugar a la polémica)

NEMO dijo...

Weltklasse, me dirigire a ti por alusiones, pero ni me conoces y solo comento las criticas redactadas por tu pupilo, quejandose, así lo entiendo yo, de la poca ayuda que recibe. Al igual entiendo yo mal.
Q mas me da a mi, si el atletismo no me da de comer.
De todas maneras te respetare lo que que tenga que decir que te lo diga a la cara quien te lo tenga que decir.

Un saludo y que tengais entrenador de por vida que eso si que es un logro. Creo entender que lo ha dejado todo por estar con vosotros.

PODEIS ESTAR BIEN ORGULLOSOS DE "ÉL".

BLOGS INTERESANTES

© Bislett
Maira Gall