"Esto es lo que te gusta hacer, esto es lo que sabes hacer bien, hazlo hasta el límite y estarás satisfecho". Harry Wilson

domingo, 19 de agosto de 2012

Competiciones “aperitivo”.

Hace meses programé con mis atletas un calendario de competiciones para conseguir sus marcas. Situadas de manera estratégicas en su calendario han ido pasando con mayor o menor suerte con cada atleta que entreno. Ahora mismo, solo aguantan entrenando mis tres atletas que acudirán al campeonato de España absoluto y hace meses decidimos que una semana antes del campeonato, después de estar entrenando entre 4 y 6 semanas sin competir, competiríamos en el meeting de la Flanders Cup “Meeting voor Mon” en lo que yo podría llamar “meeting aperitivo”. 
Si, los mítines “aperitivo” son aquellos que ponen en movimiento la dinámica de la competición, pero sin renunciar a hacer marca personal. Estas en plena forma y quieres probarte antes de que llegue el objetivo que te habías marcado. La prueba se ha saldado con un notable alto. Así es como lo podríamos puntuar con el siempre presente carácter insatisfecho de todos los atletas después de correr, siempre piensan que podrían haber corrido más! Una tercera mejor marca personal de siempre para Alex y una segunda mejor marca de siempre para Mary marca ese notable alto. Uno porque no ha podido refrendar lo que creemos que valemos vendo las últimas sesiones que hemos realizado. La otra porque después de sus dos últimas traumáticas competiciones en un fin de semana negro, ha podido recuperar sensaciones perdidas con un muy buen tiempo. Podrían haber dado un salto cualitativo pero no ha podido ser y sin embargo, al tener la sensación de ser un meeting de puesta a punto para el absoluto, la valoración después de correr es muy positiva. No habrá tiempón, pero todo está OK para el asalto de la semana que viene en Pamplona.
 
La temporada se ha hecho muy larga, y sin embargo la estamos sacando adelante como no podíamos esperar, ya que llegamos bastantes frescos de piernas y mente y con muchas ganas de competir en el nacional. Los tiempos nos siguen saliendo y hemos sabido competir también. No solo así de bien llegamos, sino también cumpliendo a rajatabla, cada uno, su diferente programación realizada allá en el mes de septiembre  y que hemos comprobado que lo que decidimos en cada caso, tres programaciones muy diferentes con los tres atletas, ha estado mas o menos acertado.  O este entrenador tiene una varita mágica a la hora de programar o los atletas están muy por encima de cualquier programación y cuando hay talento y ganas lo demás no importa. Solo así se entiende de que nos encontremos en una buenísima forma y con ganas con programaciones tan dispares como:

1/ Toda una programación anual atrasada para llegar frescos a final de agosto estirando los períodos de entrenamiento más de lo habitual y escogiendo muy bien las pruebas a competir, que han sido 10.

2/ Una programación con una puesta en forma para la segunda quincena de julio y con un mesociclo de 4 semanas de preparación para el absoluto con la característica de organizarla con muy pocas competiciones, solamente 6 en esta temporada al aire libre.

3/ Una programación dirigida a debutar con el equipo nacional a principio de junio, con una puesta a punto a final de mayo (se consiguió), una búsqueda de un buen crono a principio de julio (un desastre, mejor no hablar) y un mesociclo de 6 semanas de preparación para el campeonato absoluto con 10 competiciones en total en esta temporada al aire libre.

Ya se ve, nada que ver una con la otra y sin embargo a una semana del absoluto los tres están frescos y con ganas de trasladar a la pista los tiempos de entreno de estas semanas.

Ahora solo quedan dos sesiones con “picante”, un lunes donde cada uno de mis tres atletas elegirán que sesión de trabajo anaeróbico quieren hacer, dependiendo del tipo de que distancia a entrenar les motive más de cara al fin de semana y un miércoles donde les espera un pequeño interval de doscientos metros fácil de sacar adelante. Ya no hay tiempo para más. Han sido 4, 5 y 6 semanas para cada uno de mis tres atletas de duro entrenamiento, una competición “aperitivo” para buscar sensaciones para dos de ellos, y entramos en la semana final.

Estoy en pleno agosto y sin embargo no me encuentro saturado. Apenas podré descansar después de acabar la semana que viene. El 10 del siguiente mes vuelta a empezar para todos aquellos que acabaron su temporada en julio. Para estos tres atletas que aún siguen vivos, cuatro semanas de cura de engorde al más puro estilo Ovett. Olvídense de correr, no hay nada más cómodo que un buen sofá donde estirarse, aunque me consta que no hará falta ni que dé la orden.



2 comentarios

Anónimo dijo...

Hola Andreu, sóc una amant de l´atletisme i ja fa més de 15 anys que el practico,ademés sóc una apasionada del migfons. Et segueixo des de fa temps, i especialment a dues atletes teves vuitcentistes que participaran properament als d´Espanya. M´agradaria fer-te una pregunta com entrenador. Com pots saber sobretot en dues noies que tot és més complexe, quina és la millor alimentació o complements que han de prendre per tal de mantenir-se aquests nivells, suposo que al nivell que estan us porta algun dietista, però jo he llegit i llegit articles i mai saps el que és millor quan , encara que ho fem a un nivell amateur, quan entrenem dia a dia.
Be´, és una pregunta complexe perquè el tema ho és, però era només curiositat d´aquestes dues grans atletes que tens com porten aquests tema.

Sort a Pamplona!!!!

Andreu Novakosky dijo...

Hola Anónima!

Les meves vuitcentistes no fan gaire cosa especial en aquest sentit. Tenim la sort de viure en el lloc on es dona la millor dieta alimenticia per a la practica de l'esport, la dieta mediterrania, i es aixó el que segueixen. Una portada desde el control de la seva propia mare, i l'altra desde l'assesorament de la dietista del CAR de Sant Cugat. En quant a complements, aquí hi ha massa "leyenda urbana" ja que esta demostrat que la majoria de productes d'aquesta mena que prometen el máxim rendiment tenen només un efecte "placebo" sobre el rendiment. Només ens preocupem de tenir controlat el ferro a través d'analitiques i prenen regularment ferro oral amb el suport de vitamines del grup C i B. El que també procurem es tenir sempre a l'abast una bona hidratació, a base com a mínim d'aigua, peró si es amb sals minerals encara millor. Ja veus, res de complicat. Bons hábits i bons entrenaments, no hi ha altre secret!

BLOGS INTERESANTES

© Bislett
Maira Gall